ขอฝากถึงลูกๆทุกคน เมื่อวันหนึ่งที่พ่อแม่ต้องเดินทางไกล

ลองคิดดูนะว่า…การที่เราได้เกิดมาลืมต าดูโลกนั้น

คุณรู้มั้ยว่ามันง่ายหรือย ากมากแค่ไหน แต่สำหรับแอดแล้ว

แอดคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ย ากมากๆ และที่ย ากมากไปกว่านั้น

ก็คือ กว่าที่เราจะเติบโตมาได้นั้น พ่อและแม่ของเราจะต้อง

ผ่านอะไรมาบ้าง และวันนี้แอดเลยอย ากขอฝากบทความนี้

ไปถึงลูกๆทุกคน อย ากให้ได้อ่านบทความนี้แล้วคิดดูกันว่า…

การเดินทางของการเป็นพ่อแม่นั้นลำบากมากมายขนาดไหน??

เรื่องมีอยู่ว่า…

แม่เริ่มออกเดินทาง ตอนนั้นแม่ก็เป็นเด็ กผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง

ผ่านคืนวัน ที่่มีความฝันเป็นของตัวเองเหมือนกับเรานั่นแหละ

แม่เดินทางมาเจอความรัก มีชีวิตคู่ที่หวังจะสร้างเป็นครอบครัว

ที่อบอุ่น พอวันที่รู้ว่าในคร ร ภ์ของแม่มีเราอยู่ในนั้นแล้ว

และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของเวลากว่า 9 เดือนที่ต้องแบกรับ

น้ำหนั ก กว่า 10 โลกรัม แม่เริ่มใช้ชีวิตอย่ างรอบคอบมากขึ้น

เพราะแม่กลั วว่าลูกในท้องของแม่จะนั้นเป็นอั น ต ร า ยใดๆ

และในวันที่แม่ เ จ็ บ ป ว ด มันก็ได้มาถึงแล้ว…

วันแรกที่แม่ ได้เห็นหน้าเราแม่ก็ เ จ็ บ ป ว ดมากมาย

แต่เต็มไปด้วยความสุข หลังจากนี้ต่อไปชีวิตส่วนตัวของแม่

จะไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรมากมายแล้ว ความฝันที่เคยคิดเอาไว้

อาจถูกพักไปบ้าง แต่แม่ก็เต็มใจที่จะรับมัน ไม่ว่าจะเป็น

การใช้ข้าวหรือเครื่องใช้ที่ลดลงเหลือเท่าที่จำเป็นเท่านั้น

รูปร่างหน้าต าของผู้หญิงคนนึง ไม่สำคัญเท่าลูกของแม่อีกแล้ว

และเรื่องอื่นๆของแม่ ก็ต้องพักไว้ก่อน อนาคตของตัวเอง

ที่แม่เคยคิดถึง ถูกแทนที่ด้วยอนาคตของลูกแทน เพราะแม่

คิดว่าเราจะปลอ ดภั ยดีไหม เราจะเป็นเด็ กดีหรือเปล่า ??

เราจะได้น้อยกว่าลูกคนอื่นมั้ย แม่พย าย ามทุกอย่ างเพื่อ

ให้เราได้รับสิ่งที่ดีจากแม่ ให้ลูกของแม่เติบโตขึ้นมาอย่ างดี

พอเราเริ่มเติบโต แม่ก็เริ่มพบกับความห่างเหินของลูก ๆ

จากที่เคยตัวเล็กๆ แม่ไม่ได้เป็นเพื่อนเล่นที่เราเคยสนุกด้วย

เหมือนแต่ก่อน แม่เห็นใบหน้าที่เราหงุ ด ห งิ ดใส่

และขณะเดียวกันก็เห็นรอยยิ้มเหล่านั้นที่แม่เคยได้รับ

แต่ผู้รับกล า ยเป็นเพื่อนของเราไปแล้ว ก็คงน้อยใจแหละ

แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้หรอ ก และวันที่แม่โล่งใจอย่ างที่สุด

เป็นวันที่เราเรียนจบ แม่ทำทุกอย่ างมามากมาย กว่าจะได้

ปริญญามา แม่คิดว่าหมดห่วงแล้ว และขณะที่แม่มองดูเรา

ถ่ายรูปสนุกสนานกับเพื่อนๆบัณฑิตของลูกๆ แม่รู้ตัวเองว่า

แม่คิดผิ ดแล้ว คิดว่าลูกจะได้งานที่ดีทำมั้ย ลูกจะมีแฟน

ที่รักลูกเหมือนที่แม่รักหรือเปล่านะ เขาจะดูแลลูกอย่ าง

ที่แม่ดูแลหรือเปล่า เมื่อแม่ไม่อยู่แล้วลูกจะอยู่ต่อได้อย่ างไร

โตแค่ไหนแม่ก็เห็นภาพเด็ กตัวน้อยๆของแม่เช่นเคย

ลูกของแม่ค่อยๆออกเดินทางในชีวิตของตนเรามีครอบครัว

มีลูก มีบทบาทเพิ่มขึ้นจนบทบาท การเป็นลูกของแม่นั้น

น้อยลงกว่าเดิม ถึงเวลาแล้วที่แม่ต้องปล่อยวางให้ลูก

มีชีวิตเป็นของลูกแล้ว แต่แม่ไม่เคยปล่อยวางมันได้เลย

แม่ยังรักและห่วงลูกของแม่อยู่เสมอ

อย่ าลืมแม่นะลูก  แม่แก่ตัวลงพร้อมกับนับถอยหลังเรื่อยๆ

การจากลาเป็นการเดินทางช่วงสุดท้ายที่ต้องเจอ

ความเสื่ อ ม ถอยสองแขนที่อุ้มลูกมาหลายปี ไม่สามารถ

ยกอะไรมากไม่ได้อย่ างเมื่อก่อน สองขาที่เคยพาลูกไปนั่นนี่

ต้องใช้ไม้เท้าพ ยุ ง วาจาที่เคยเป็นกล่อมลูก เริ่มพูดไม่รู้เรื่อง

หัวใจที่เคยสู้ฝ่ า ฟั น ปัญหาให้ลูก บีบตัวน้อยลงลงไปทุกทีๆ

ตอนนี้แม่เปรียบเหมือนก้อนน้ำแข็งที่วางตั้งอยู่กลางแดด…

ในระหว่างที่เราเดินทางในชีวิตของเรานั้น จงหันไปมองหน้าแม่ของเรา

ให้เต็มต า มองเข้าไปให้เห็นถึงการเดินทางที่ท่านได้ผ่านมา

วันนี้แม่เดินทางมาไกลมากแล้ว ขอแค่อย่ าลืมการเดินทาง

ที่ผ่าน มาของแม่ นี้ที่เป็นการเดินทางของความรักที่วิเศษสุดแล้ว…