จงสอนลูกให้รู้จักเป็นผู้ให้ ไม่ใช่เป็นผู้รับมากกว่า

เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า….

มีคุณแม่ท่านหนึ่ง เขาได้เล่าเรื่องของลูกสาวของเขาให้ฟัง และมาขอคำปรึกษาว่า

จะแนะนำลูกอย่างไรดี ? เพราะลูกสาวของเขานั้นเป็นเด็ กดี มีน้ำใจกับเพื่อนๆ เสมอ

แต่ในโลกของความเป็นจริงนั้น มันก็ไม่ได้เหมือนที่เราคาดหวังเสมอไป…

บางครั้ง…แม้ลูกเราจะมีน้ำใจกับเพื่อนๆ แต่เพื่อนๆ บางทีเขาก็ไม่ได้มีน้ำใจตอบกลับมา

แถมบางทีลูกสาวยังถูกเพื่อน แ ก ล้ งและโดนเอาเปรียบอีกด้วย ลูกสาวคุณแม่รู้สึกผิดหวัง

กับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอย่า งมาก จนเขาไม่แน่ใจแล้วว่าการมีน้ำใจกับเพื่อนๆ แบบนี้ถูกหรือไม่!!

และแม่เองก็เริ่มสงสัยและเริ่มไม่แน่ใจว่าจะตอบลูกอย่างไรดี ? อย่างไรก็ตาม คุณแม่ก็ต้อง

มีความเชื่อมั่นก่อน ในเรื่องการทำความดี มีน้ำใจกับคนรอบข้าง จึงจะให้ความเชื่อมั่นกับลูกได้

และต้องให้กำลังใจและชื่นชมในสิ่งดีๆ ที่ลูกทำลงไป และพ่อแม่บางคนอาจจะบอกลูกว่า

“ ถ้าเป็นแบบนั้น เราก็ไม่ต้องไปดีกับคนอื่นมาก ” หรือ “ สังคมก็เป็นแบบนี้ ไม่มีใครจริงใจกับเรา ”

แม้กระทั่ง การสอนให้ลูกมองโลกในแ ง่ร้ ายๆ ว่า

…ถ้าไม่จำเป็น ก็ไม่ต้องทำดีกับใคร และไม่ต้องไปจริงใจกับใครด้วย เพื่อจะได้ไม่ต้องมาผิดหวังทีหลัง

คำสอนเหล่านี้ ทำให้เกิดความ ก ลั วในใจเ ด็ก แล้วถ้าได้ฟังบ่อยๆ เด็ กบางคนมีความหวาดระ แ ว ง

ไม่กล้าที่จะเปิดใจสร้างความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับใคร กลายเป็นแ ผ ลในใจของเ ด็ก และทางที่ดีนั้น

อย่ างแรก… พ่อแม่ควรให้ความมั่นใจกับลูก เพื่อให้เขามีกำลังใจและแน่วแน่ในความดีที่เราทำไป

เพราะว่าอย่ างน้อยๆ สิ่งดีๆที่เขาได้ทำนั้น มันก็ดีกับตัวของเขาเอง

จงสอนให้เขามีความหนักแน่นในความดีที่เรายึดมั่น

อย่ างที่สอง… รับฟังและยอมรับความรู้สึกผิดหวังของลูก

จงบอกกับลูกว่า เป็นธรรมดาที่ชีวิตเราต้องเจอเรื่องผิ ด หวัง

เรื่องบางเรื่องก็ไม่เป็นเหมือนที่คาดหวัง เรื่องจริงที่เกิดขึ้นก็คือ

“ เราไม่สามารถควบคุมการกระทำของคนอื่นได้ ” เราทำได้แต่เพียงตัดสินใจว่า

เราจะทำแบบไหน และเป็นอย่ างไร ?

อย่ างที่สาม… เข้าใจในตัวตนและให้ลูกได้ตั ดสินใจและเรียนรู้เองว่า

จะทำอย่ างไรต่อไป เพราะบทเรียนที่เขาจะได้เรียนรู้นั้น จะเป็นประสบการณ์ชีวิต

ที่ไว้สอนเขาในวันข้างหน้า ว่าเป็นธรรมดาที่ในชีวิตของคนเราที่ต้องพบเจอกับเรื่องผิดหวัง

และหลายๆครั้งที่ความผิดหวังที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องที่เราควบคุมไม่ได้ เพราะเกิดจากคนอื่น

ก็ขอให้อย่ าท้ อแ ท้ และมีกำลังใจในการทำความดีต่อไป

เขียนมาถึงตรงนี้ ก็ทำให้หมอคิดถึงคำพูดหนึ่งที่บอกไว้ว่า…

“ เราจงมีน้ำใจกับเขา ถึงแม้เขาไม่เห็น น้ำใจเราก็ยังมีอยู่

การที่เขาไม่มีน้ำใจกับเรานั้น ไม่ได้ทำให้เรากลายเป็นคนไม่มีน้ำใจไปด้วย

น้ำใจอยู่ที่คนให้ ไม่ใช่คนรับ ”

จงเลี้ยงลูกให้ถูกหลัก

รักลูกให้ถูกทาง

อย่ าฝึกลูกให้เป็นเทวดา

แต่จงฝึกให้ลูกมีความกล้าทางจริยธรรม