เรื่องมันก็มีอยู่ว่า สามีไม่ได้บอกภรรย าว่าเขาตกงาน ในทุกๆเช้า เขายังทำตัวเป็นปกติ หลังจากทานอาหารเช้าเขาก็ตรงเข้าไปห อ มแก้ม
ภรรย าผมไปทำงานละนะ เย็นนี้เจอกัน อย่ าเถลไถลนะคุณ ภรรย าหยอกเขาเหมือนทุกครั้ง
เขาวิ่งตามให้ทันรถเมล์ จากนั้นก็เดินเบียดผู้คนเข้าไปยืนบนรถ
เมื่อผ่านไปแล้ว 4 ป้าย เขาก็กดออดเพื่อลงจากรถขาเดินไปนั่งที่ม้านั่ง
ใบหน้าของเขาหม่นหมองและดูกังวล ถอนหายใจเฮือกใหญ่
เขาเหม่อมองดูห่านที่กำลังแหวกว่ายเล่นกันอยู่ในบึง ชีวิตของพวกนายน่าอิจฉา
เขาพึมพำออกมาเขานั่งๆเดินๆอยู่ในสวนจนเกือบค่ำ จากนั้นก็ลุกขึ้น ฝืนยิ้ม
และทำท่าทางแจ่มใสขึ้นมาเลิกงานแล้ว กลับบ้านได้ เขายืดตัวพร้อม
กับกระชับกระเป๋าเอกส ารจากนั้นก็จัดเสื้อกางเกงและเนคไทด์ให้เรียบร้อย
ติ๊กหน่อง…เขากดออดหน้าบ้านพร้อมตะโกนออกไปว่าที่รัก ผมกลับมาแล้ว
เขาทำแบบนี้เป็นเวลา 5 วันแล้ว และวันที่ 6 ของการตกงาน เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปของานจากบริษัท
รับเหมาก่อสร้างในแผนกผสมปูน ที่นี่ช่างแตกต่างจากงานบริษัทที่เขาเคยทำมาก
มันมีทั้งฝุ่นละอองของปูน แต่เขาก็ต้องทำ ไม่อย่างนั้นชีวิตต่อจากนี้ไปของเขาและภรรย าจะกินอยู่กันอย่ างไร
บ่ายวันแรกที่ทำงานที่นี่ เมื่อเขาเงยหน้ามองกระจก ในห้องน้ำ เขาเหมือนคนที่ถูกถังผสมปูนหล่นทับเนื้ อตัว
เประเปื้อนไป หมดเมื่อถึงเวลาเลิกงาน เขาก็รีบไปอาบน้ำที่บริษัทและเปลี่ยนชุดเป็นสูทเหมือนตอนที่ออกจากบ้านมา
เดินออกจากบริษัทรับเหมาก่อสร้างแบบไม่เหลือเค้าโครงคนงานผสมปูนเมื่อกลางวันเลยสักนิด
ติ๊กหน่อง… เขากดออดหน้าบ้านพร้อมตะโกนออกไปว่า ที่รัก ผมกลับมาแล้ว
ภรรย าของเขารีบวิ่งมาเปิดประตูเธอได้กลิ่นหอมของสบู่จากตัวผู้เป็นสามี
ส่วนเขา เมื่อเดินเข้าบ้านมา ก็เห็นความเป็นระเบียบเรียบร้อย บ้านช่องอบอวลไปด้วย ด อกไม้
ที่ภรรย าตัดมาจากกระถางริมระเบียงที่ซื้อมาปลูกไว้ เขารู้สึกผ่อนคลายและภูมิใจในตัวภรรย ามาก
แค่นี้ก็ทำให้เขาหายเหนื่อยได้ในทันทีขณะที่กำลังนั่งทานข้าว ภรรย าของเขาก็เอ่ย…ถามขึ้น
ช่วงนี้งานที่บริษัทพ่อเป็นยังไงบ้างคะ “ราบรื่นดี บริษัทเพิ่งรับเด็กสาวที่เพิ่งจบจากมหาวิทย าลัยมาทำงาน 1 คน น้องน่ารักดีนะแม่”
ภรรย าทำท่าทีโกรธขึ้นมา พร้อมกับเอื้อมมือไปจับหูของสามีและดึงเบาๆ
“อย่ าเถลไถลเลยเชียวนะ.” จากนั้นทั้งคู่ก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน แม่เปิดน้ำอุ่นไว้ให้พ่อแล้วนะ พ่อจะอาบน้ำก่อนไหม?
ก่อนกลับ“พ่อแวะไปว่ายน้ำกับเพื่อนที่สโมสรมา พ่ออาบมาแล้วจ้า”
ภรรย าเก็บจานชามไปพร้อมกับฮัมเพลงเบาๆ ไปด้วย
เกือบไปแล้ว…ไม่รู้จะเก็บความลับไว้ได้อีกนานเท่าไหร่?(เขาพึมพำออกมาเบาๆ พร้อมถอนหายใจอย่างโล่งอก)
เขาเดินเข้าห้ องล้ างหน้าแปรงฟั น ยังไม่ทันได้อ่ านหนังสือก็หลุดจากมือ
เขาหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าจากงานในวันนี้ เขาทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างถึง 21 วัน
และเย็นวันนั้น เมื่อเขากลับถึงบ้าน ตอนที่กำลังทานอาหาร ภรรย าของเขาเอ่ยขึ้นมาว่า…
“ไม่ต้องทำงานที่บริษัทเก่าแล้วนะ แม่ได้ข่ า วว่ามีบริษัทหนึ่งกำลังขา ด ผู้จัดการ เขากำลังเปิดรับสมัครอยู่พอดี
แม่โทรศัพท์ไปสอบถามแล้ว บริษัทเขาต้องการคนที่มีประสบการณ์อย่ างพ่อเลย
พรุ่งนี้พ่อลองไปสมัครดูนะ” เขานิ่งไปครู่หนึ่ง จึงเอ่ยถามภรรย าว่า…“ทำไมอย ากให้พ่อเปลี่ยนงานละแม่”
“เปลี่ยนงานก็ดีเหมือนกันนะพ่อ พ่อจะได้มีสภาพแวดล้อมใหม่ๆ ที่ดีกว่าเดิม อีกอย่ างบริษัทนี้ก็ใหญ่โต
และมีความมั่นคงดีด้วย” (เธอบอกกับผู้เป็นสามี) เช้าวันถัดมา เขาก็ไปสมัครงานกับบริษัทที่ภรรย า
แนะนำไว้เมื่อวาน และบริษัทก็รับเขาเข้าทำงาน ในตำแหน่งผู้จัดการแผนกเหมือนที่เขาเคยทำที่บริษัทเก่า บ่ายวันนั้น
เขาซื้อผักและอาหารหลายอย่ างกลับบ้าน เพื่อเลี้ยงฉลองกับภรรย า เขาคิดภรรย าของเขาคงรู้ว่าเขาทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้าง
เรื่องนี้ถึงแม้เขาจะไม่ได้เอ่ยปากบอก แต่คงจะปิดเธอไม่มิดเป็นแน่ ไม่งั้นเธอคงไม่แนะนำงานที่บริษัทนี้ให้เขามาสมัครหรอก
เขานึกถึงอาหารมื้อค่ำหลายสิบวันที่ผ่านมา ทุกวันจะมีเห็ดหูห นูเป็นอาหารขึ้นโต๊ะอยู่หนึ่งอย่ างเสมอ
ไม่ว่าจะเป็นผัด หรือต้มหรือแกงก็ตาม เพราะเห็ ดหูห นูมีคุณสมบัติช่วยล้างป อ ด เขาทำงานอยู่
กับฝุ่นมาทั้งวัน ได้กินเห็ดหูห นูผัดไข่ก็ช่วยเขาได้มากเหมือนกัน เขาเชื่อว่า
…ภรรย าของเขารู้เรื่องที่เขาไปทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยเอ่ยถาม
เธอกลับแอบทำอะไรหลายๆอย่ างเพื่อเขา เธอคงกลั วว่า..เขาจะไม่สบายใจ
ชีวิตคู่ มีความซาบซึ้งอย่ างหนึ่งที่เรียกว่า “ผูกสมัครรักใคร่” และอีกอย่ างหนึ่ง ที่เขาเรียกกันว่า “มีสุขร่วมสุข มีทุกข์ร่วมต้ าน”
แต่แท้ที่แล้วจริงยังมีอีกประโยคหนึ่งที่เรียกว่า “พูดในสิ่งที่ควรพูด” เพราะผู้ชายดีๆ คนหนึ่งก็ต้องมีผู้หญิงดีๆ
อีกคนหนึ่งคอยสนับสนุน ดูแลเอาใจใส่ ชื่นชมซึ่งกันและกันอยู่เคียงข้างเพราถ้าปราศจากผู้หญิงดีๆ คนนั้นจะมีผู้ชายดีๆ ได้หรือ
