ภรรย าของผมเธอได้ออกไปทำงาน เป็นพนักงานขายในห้างดัง และทำให้ผมนั้นได้รู้จัก
พนักงานห้างคนนึง คนๆ นั้นเขามีหนี้สินติดตัว เหมือนๆ กับพนักงานคนอื่น ๆ นั่นแหละ
ทั้งหนี้บัตรเครดิตที่ผ่อนของใช้ บางเดือนก็ไม่มีเงินเหลือใช้เลยก็มี และเขาก็เล่าให้ฟังว่า
ในปีแรก…เขาสร้างหนี้สิน ด้วยการซื้อโทรศัพท์ที่อย า ก ได้ แล้วใช้บัต รเค รดิ ตผ่อนเอา
ปีถัดมา …ในกระเป๋าตังค์เขามีบั ต ร เ ค ร ดิ ต มากกว่าสองใบ ในช่วงระยะเวลา 4 ปีแรก
เขาทำงานใช้หนี้บัตรตลอด และของที่ไม่จำเป็นเท่าไหร่นัก ใช้หนี้ผ่อนโทรศัพท์
เครื่องใช้ไฟฟ้าต่าง ๆ และในวันนึงเขาอย ากมีชีวิตใหม่ เลยตัดสินใจทิ้งบัตรเครดิ ต
และทำการคืนรถยนต์ที่ผ่อนมานานเป็นปี ออกจากห้องพักค่าเช่าเดือนละหกพัน
ไปเช่าห้องเดือนละ 800 แทนจากเคยกินสเต็ก ชาบูกินของบนห้างกับเพื่อนๆ
ต่อมาเขาต้มไข่เพียง 1 ฟอง ละลายกับพริก น้ำปลาไปทานที่ทำงาน ถึงบ้านก็กิน
ลูกชิ้น ไม้เดียว และข้าวถุง 5 บาท น้ำกินใช้ตู้ยอดวันละบาท ตอนนั้นเพื่อนใน
ที่ทำงานเริ่มออกห่างจากเขา เพราะเขาไม่ได้กินหรูหราเหมือนเมื่อก่อน
รถก็ไม่มีขับ เคยไปกินกับเพื่อนด้วยกัน ก็ไม่ไปกิน และยังห่อข้าวกับไข่ต้มมาทำงาน
กินน้ำฟรีด้วย พอตกเย็นกลับบ้านก็ทานลูกชิ้นบ้าง ม าม่ าบ้าง หรือไข่เจียว
สลับกันวนกันไป และคุณเชื่อไหมว่า เขาทำอย่างนี้เป็นปีๆ จริงๆ..
และจากนั้นคือ… เขามีเงินเก็บ 3-4 หมื่น จากที่เคยเป็นหนี้ พอเดือนไหนได้ค่าคอมมาก
ก็ได้เก็บมากหน่อย ไม่นำไปใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเหมือนก่อน แต่เขาก็ยังคงใช้ชีวิตแบบเดิม
เพราะชินไปซะแล้ว ห่อข้าวมากิน พักห้องเช่าห้องน้ำรวม แล้ววันนึงจุดเปลี่ยนชีวิตมาถึง
เขาตากผ้าห่มไว้แล้วโดนข โ ม ย เขาไม่ต้องการซื้อผ้าห่มชุดเครื่องนอนด้วยเงินสด
นั่นก็เพราะว่ารู้คุณค่าของเงินแล้ว เลยตัดสินใจผ่อนผ้าห่มกับแขกเร่ขายผ้าแถวบ้านเช่า
ในราคา 1,500ผ่อน สบายๆ 350 บาท / 10 เดือนวันละ 10 กว่าบาท เท่านั้นดีจริง ๆ
เขาจึงตัดสินใจผ่อนผ้าก่มมาใช้ ในคืนแรกที่นอนใต้ผ้าห่มใหม่นั้น ในใจก็คิดว่า
ด อกเบี้ยเท่าตัวเลยนี่หว่า แล้วเขาก็คิดได้ว่าเขาจะขายผ้าห่มเงินผ่อนให้เพื่อนร่วมงานดีมั้ย
เพราะพนักงานห้างชอบผ่อนของ เค้าเลยไปร้านขายชุดเครื่องนอนเพื่อขอแค็ตตาล็อก
ชุดเครื่องนอนต่างๆ เอาไปขายให้เพื่อนที่ทำงานใ นวันเดียวได้เป็นสิบๆ ชุด
ดาวน์ 500 ผ่อน 300 บาท 10 เดือนต้น ทุน 1500 ราคาหลายปีก่อนได้กำไร เท่าบังเลย
และก็ไปถึงแผนกอื่น แล้วก็พากันมาผ่อน ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน เขาขายชุดเครื่องนอน
ให้เพื่อนพนักงาน นับร้อยชุด อาจมีหนีบ้าง โ ก ง บ้าง แต่คำนวณแล้วก็ยังได้กำไรอยู่
จากที่เขาเคยเป็นหนี้ เยอะแยะ ทุกวันนี้แม้ระดับผู้จัดการก็มาขอกู้เงินเขา เขามีชีวิต
ความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นได้ ชีวิตสะดวกสบายทั้งยังได้กลับมาดาวน์บ้านได้ผ่อนรถคันใหม่
และยังคงทำตัวเรียบง่าย ใช้จ่ายแบบเดิมห่อข้าวมากินแต่อาหารดีกว่าเดิม กินน้ำฟรี
ของห้าง และต่อมาก็รับผ่อนสินค้าหลายรายการให้กับเพื่อนๆ ที่ทำงาน ไม่ใช่เพียงแค่
เครื่องนอนแล้ว จากเป็นหนี้จนกลายเป็นมีเก็บหลักแสน จงประหยัดและใช้ชีวิตอย่ างพอดี
ใครๆ ก็สามารถทำได้ อย่ าสนว่าใครจะนินทา ใครจะไม่คบเรา
ให้คุณโฟกัสที่เป้าหมายเป็นพอ อะไรที่ไม่จำเป็นในชีวิตก็ตัดออกไปบ้าง
ขอบคุณ คุณ สิริทัศน์ สมเสงี่ยม
