นิทานสอนใจ ” ปลาทูไหม้ ” เรื่องนี้มันมีอยู่ว่า…
ในทุกๆวัน หลังจากเลิกงานนั้น คุณแม่ก็ต้องรีบกลับมาบ้านเพื่อที่จะมาเตรียมอาหารเย็น
ไว้ให้พวกเราทั้งครอบครัวได้กินกัน แต่ว่าวันนั้นแม่เลิกงานช้ากว่าปกติ และก็ดูเหนื่ อ ยล้า
เป็นอย่ างมาก ทำให้แม่ต้องรีบทำกับข้าวให้เสร็จ และแกก็ไม่ได้ร ะ วั งอย่ างที่ควรเหมือน
เมื่อก่อน เมื่อพ่อกลับมาถึงบ้าน ก็ถึงเวลาที่ต้องนั่งกินข้าวเย็นร่วมกันที่โต๊ะ พ่อมองไปบน
โต๊ะอาหาร มีกับข้าวสามถึงสี่อย่ าง แต่มีปลาทูที่ถูกทอดจนไหม้เกรียมรวมอยู่ในเมนูนั้นด้วย
พ่อเงียบ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แล้วก็หันมาถามลูก ๆ ว่า วันนี้ที่โรงเรียนเป็นยังไงบ้าง จากนั้น
พ่อก็ตั้งหน้าตั้งตากินปลาทูไหม้ตัวนั้นอย่ างน่าเอร็ดอร่อยต่อไป ในขณะที่แม่ก็ขอโท ษพ่อ
ที่ทอดปลาทูจนไหม้เกรียม แต่พ่อกลับตอบแม่ไปว่า พ่อว่าบางทีปลาทูที่มันไหม้ๆเกรียมๆ
ก็อร่อยไปอีกแบบนะแม่ อร่อยใช้ได้เลยแหละ แม่ฉันได้แต่สงสัยจึงเก็บคำถามไปถามพ่อก่อน
ที่จะเข้านอน ฉันได้ถามพ่อไปว่า พ่อชอบปลาทูไหม้เกรียมที่แม่ทอดวันนี้จริงๆ หรอครับพ่อ?
พ่อฟังที่ฉันถาม จึงลูบหัวฉันแล้วพูดว่า แม่ของลูกหน่ะทำงานหนักมาทั้งวันแล้ว แถมแกยัง
ต้องกลับมาทำกับข้าวให้เรากินทุกวันอีก กับแค่ปลาทูที่มันไหม้แค่ตัวเดียว มันก็ไม่ได้ทำร้ าย
ใครเลยนะ แต่คำพูดที่ต่อว่าให้กันต่างหากหล่ะ ที่สามารถทำร้า ยกันได้ และยิ่งทำให้ต่างคน
ก็ต่างรู้สึกไม่ดีต่อกันมากขึ้นไปอีกด้วย เพราะว่าชีวิตของคนเรานั้น มันไม่ได้เต็มไปด้วยความ
สมบูรณ์แบบหรอกนะ และทุกคนก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบได้ทุกเวลาด้วย ตัวเราเองก็ย่อมต้องมี
ข้อผิ ด พล าดกันบ้างในบางครั้ง ไม่มีใครที่ดีไปกว่าใครหรอกนะ และสิ่งที่เราควรต้องทำก็คือ
การเรียนรู้และยอมรับในข้อผิ ดพ ล าดของคนอื่น ปรับปรุงแก้ไขข้อผิ ด พล าด ของตัวเอง
การถนอมน้ำใจ ถนอมคำพูดต่อกัน เป็นการรักษาความสัมพันธ์ในครอบครัวให้มีความสุขได้
อย่ างยืนย าวเลย ดังนั้น ควรโฟกัสที่การดูแลเอาใจใส่คนรักของเรา ให้อภั ยซึ่งกันและกัน
คอยอยู่ข้างๆ คอยให้กำลังใจแก่กันจะดีกว่า เพราะเราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า ในแต่ละวันของ
แต่ละคนนั้นจะต้องเจอกับอะไรมาบ้าง ถ้าเขาต้องเจอเรื่องแ ย่ๆ มาทั้งวันแล้วหล่ะ เเค่เพียง
คำพูดเล็กๆ ที่ดีของเรา อาจจะเป็นกำลังใจให้เขาอย ากที่จะอยู่ต่อบนโลกใบนี้ต่อก็ได้นะ
เราจะห งุ ด หงิ ดไหม ที่คนข้างหน้าเดินช้า
เดินขวางทางเรา ถ้าเรารู้ว่าเขาเพิ่งตกงานมาก่อนหน้านั้นไม่กี่นาที…
ก่อนเราจะขำคนที่แต่งตัวเชยๆ หลงยุคสมัย
ถ้าเรารู้ว่าเขามีเสื้อผ้าที่ใส่ได้แค่ชุดเดียว…
เราจะรำค าญคณลุงที่นั่งหัวเราะเสียงดังอยู่คนเดียวไหม
ถ้าเรารู้ว่าลุงแกเป็นม ะเ ร็ งระยะสุดท้ายแล้ว…
จำไว้ว่า โลกไม่ได้หมุนรอบตัวเรา แต่มันกว้างใหญ่มากกว่านั้น หัดมองข้ามเรื่องเล็กๆ น้อยๆ
ที่ทำให้ห งุดห งิ ดไปบ้างก็ได้ มันอาจจะทำให้เรามีความสุขกับชีวิตได้ง่ายขึ้น เรารู้แจ่มชัด
เสมอว่า ชีวิตเรากำลังเจอกับอะไร แต่เราไม่มีวันรู้ว่า คนที่เราเจอ กำลังเจอกับอะไร ??
โลกนี้มันกว้างกว่าเงาของเราอีกนะ และโลกก็ไม่ได้หมุนรอบตัวเรา
จงหัดมองข้ามเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไปบ้าง ให้โอกาสและให้อภั ย
มีความเข้าใจ ซึ่งกันและกัน จะได้รักและอยู่ด้วยกันอย่า งยั่งยืน
อยู่อย่างอ่อนน้อมถ่อมตนต่อโลก สุขบ้าง ทุ กข์บ้างก็เข้าใจและเรียนรู้ไป
แม้มีคนอื่นทำเราเสี ยใจก็ไม่แปลก โลกนี้มีคนเสี ยใจทุกวัน
แค่บังเอิญวันนี้มันเกิดขึ้นกับเราเท่านั้นเอง…
