คนเรานั้น จงอย่ าทำตัวเป็นม้าพันลี้ อย่ าหลงตัวเอง อย่ าไปคิดว่าตัวเองเก่งเหนือกว่าใครๆ
เลิกทะนงตนได้แล้ว เพราะเหนือฟ้ายังมีฟ้า และเรื่องของเรื่องมันก็มีอยู่ว่า…
ในดินแดนแห่งหนึ่ง อันแสนไกลโพ้นนั้น มีม้าอยู่ตัวหนึ่งซึ่งเป็นม้าหนุ่ม ที่มีร่ างก ายกำยำ
แข็งแรง ดูสง่างามยิ่งนัก และความสามารถของม้าตัวนี้คือ มันสามารถวิ่งได้ในระยะทางไกล
ถึงพันลี้เลยก็ว่าได้ วิ่งแบบที่ขาไม่ต้องหยุดพักและไม่มีคำว่าเหนื่ อยสำหรับม้าตัวงามนี้เลย
มันจึงทำให้ม้าตัวนี้เป็นที่หมายปองของใครหลายๆ คน ที่ต้องการจะครอบครองเป็นเจ้าของ
แต่ว่า… ม้าตัวงามนี้ มันก็ไม่ยอมให้ใครได้ขึ้นขี่แม้แต่นิดเดียวเลย เพราะมันกำลังรอผู้ที่พรียบ
พร้อม ผู้ที่เหมาะสมที่จะขึ้นขี่บนหลังมันได้นั่นเอง และก็อยู่ในช่วงเวลาที่ม้ากำลังมองหาผู้ที่
มันคิดว่าดีและเหมาะสม ก็มีผู้คนจำนวนไม่น้อยเลยที่เข้ามาหาม้าตัวนี้ เพราะเขาต้องการที่จะ
ขี่มันให้ได้ มีพ่อค้ าคนนึงได้เข้ามาหาม้าและถามเจ้าม้าว่า
“ เจ้าอย ากจะไปกับข้าไหม ข้ามีอาห าร มีน้ำ ให้เจ้ากินตลอดเลยนะ ” ??
ม้างามตัวนี้ก็ได้ส่ายหัว ไม่สนใจพ่อค้าคนนั้น แล้วก็ตอบกลับไปว่า
“ ม้าดีๆ แบบข้านั้น ไม่ไปกับพ่อค้ าที่ใช้ข้าเพื่อส่งของหรอกนะ ”
และต่อมา ก็มีทหารได้เข้ามาหาม้าเช่นกัน แล้วถามกับมัเจ้าม้าว่า
“ เจ้าอย ากจะไปกับข้ามั้ย แถมเจ้าจะได้เป็นม้าคู่กายทหารเชียวนะ ”
และม้าพันลี้ตัวงาม ก็ยังส่ายหัวอีกเช่นเคย และตอบกลับทหารผู้นั้นไปว่า
“ม้าดีๆ เช่นข้า ทำไมจะต้องต้องไปรับใช้ทหาร ธรรมดาๆ เยี่ยงเจ้าด้วยล่ะ ”
แล้วจากนั้น ก็มีนายพราน ได้เข้ามาหาเจ้าม้าเช่นกัน แล้วก็ถามมันว่า
“ เจ้าอย ากจะไปกับข้าไหม?? ”
ม้าพันลี้ตัวงาม ก็ยังคงส่ายหัวอีกเช่นเคย จากนั้นก็ตอบกลับไปว่า
“ แล้วทำไม ม้าดีๆ อย่ างข้า ต้องไปรับใช้นายพรานเช่นเจ้าด้วย ”
และไม่ว่าใครจะเข้ามาหาม้าพันลี้ตัวงามนี้ มันก็ยอมตอบตกลงกับใครสักที
จนเวลาล่วงเลยผ่านไปนานหลายปี…
ม้าพันลี้ตัวนี้ ก็ยังหาเจ้าของที่ถูกใจตัวเองไม่ได้เลย จนเมื่อมีข่ าวความเก่งและความสามารถ
ของม้าตัวนี้เข้าไปถึงในวัง และก็ไปถึงหูของพระราช า ท่านจึงได้ออกรับสั่งให้ขุนนางรีบไปตาม
หาม้าพันลี้ตัวงามนี้เลย ณ ตอนนั้น เพื่อจะมาเป็นพาหนะคู่กายของพระราช านั่นเอง และหลังจากนั้น
ขุนนางจึงออกเดินทางและได้ตามหาม้าพันลี้ตัวนี้ ในที่สุดก็ได้เจอกันสักที และเขาได้แนะนำตัวเอง
กับม้าพันลี้ พอเจ้าม้าพันลี้รู้ว่าคนที่มาหาตนเป็นถึงขุนนางชั้นสูงเลย และตนจะได้ไปเป็นพาหนะ
คู่กายของพระราช าด้วย ก็ดีใจยกใหญ่และตัดสินใจที่จะไปกับขุนนางท่านนี้ เพราะมันคิดว่าได้เจอ
กับคนที่เหมาะสมที่จะขี่มันได้แล้ว แต่ก่อนที่จะพาเจ้าม้ากลับวังไปด้วยกัน ขุนนางจึงได้ถามเจ้าม้าว่า
“ เจ้านั้นเชี่ยวชาญเส้นทางแถบนี้มากแค่ไหน ?? ”
ม้าพันลี้ก็ตอบไปว่า “ ไม่เลย เพราะข้าไม่เคยเดินทางไปไหนนานมากแล้ว ” และขุนนางจึงถามต่อว่า
“ เจ้าเคยมีประสบการณ์ ในการสู้ สม ร ภูมิ รบมาบ้างหรือไม่ ?? ” ม้าพันลี้ก็ได้ตอบไปว่า
“ ไม่เลย เพราะข้าไม่ยอมรับใช้ทหารธรรมดาๆ ”
จากนั้นขุนนางก็ถามต่อไปอีกว่า
“ งั้นเจ้าเคยเข้าป่าหรือไม่? เพราะบางครั้งพระราช าก็ชอบไป ล่ า สั ต ว์ นะ ” ม้าพันลี้ตอบไปว่า
“ ไม่เลย เพราะข้านั้นไม่ใช่ม้าธรรมดา ข้าไม่ไปให้นายพร าน ใช้งานหรอกนะ !!”
ขุนนางมองม้าพันลี้ด้วยความสงสัยว่า เพราะอะไรทำไมม้าตัวนี้ถึงมีชื่อเสียง ไปไกลถึงในวัง
ทั้งที่ไม่มีความสามารถอะไรเลยสักอย่ าง จากนั้นขุนนางก็พูดขึ้นอีกว่า…
“ หากเจ้าไม่เคยทำอะไรมาเลยนั้น ข้าจะเอาเจ้าไปใช้ประโยชน์อะไรได้ล่ะ??”
ม้าพันลี้บอกกับขุนนางไปว่า ข้าวิ่งเวลากลางวันได้นะ วันละพันลี้ กลางคืนแปดร้อยลี้เลยนะ
เมื่อขุนนางได้ยิน ดังนั้น จึงเปรยไปว่า
“ ถ้าอย่ างนั้น เจ้าก็ลองวิ่งให้ข้าดูหน่อยสิ หากเจ้าวิ่งได้เร็ว สมคำล่ำลือ ข้าจะพาเจ้ากลับวังไปด้วย ”
จากนั้นม้าพันลี้จึงเริ่มออกวิ่งด้วยความมั่นใจและดีใจ ที่จะได้โชว์ความสามารถ แต่เมื่อเริ่มออกวิ่งไป
ได้ไม่นานนัก ม้าพันลี้ก็เริ่มเหนื่ อยและรู้สึกหมดแรงซะงั้น ขุนนางจึงพูดขึ้นมาว่า
“เมื่อก่อนตอนเจ้าหนุ่มๆ เจ้าคงจะเก่งมากจริงๆ ตามที่ใครเขาล่ำลือกันไว้ แต่มาตอนนี้เจ้าแ ก่แล้ว
หากข้าจะเอาเจ้าไป คงใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้ ข้าว่าเจ้าคงไม่ใช่ม้าที่ข้าตามมาหาแล้วล่ะ !! ”
เมื่อขุนนางพูดจบ ขุนนางก็ขึ้นควบม้าตัวเดิมแล้วจากไป ทิ้งให้ม้าพันลี้ยืนหอบอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง
เรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า…
อย่ าหลงทะนงตนว่าตนเก่งค้ำฟ้ากว่าใคร เพราะคนเรามีนำหน้าก็ต้องมีถอยหลังกันอยู่แล้ว
ถ้าเราคิดว่าตัวเองเก่งและหยุดที่จะพัฒนา ก็จะกลายเป็นคนที่ถอยหลังและคนอื่นจะแซงหน้าเรา
ไปโดยที่เราไม่รู้ตัว การมีความมั่นใจก็เป็นเรื่องที่ดี แต่ก็อย่ าถือตัวทะนงตัวมากจนเกินไป เมื่อไหร่ที่
เรานั้นคิดว่าตนเองเก่ง จนไม่เห็นใครอยู่ในสายตา เมื่อนั้นแหละความ ห า ย น ะ จะมาเยือนในทันที
แล้วถ้าหากเราหยุดที่จะพัฒนาตัวเอง มันก็จะมีแต่ทรงกับ ท รุ ดเท่านั้นแหละ จำไว้ !!
