เรื่องของเรื่องนั่นคือว่า มีชายหนุ่มอยู่คนนึง เขาเป็นคนจังหวัดสงขลา เขาเรียนเก่งมาก จนได้ทุนไปเรียนต่อที่อเมริกาตั้งแต่เ ด็ กจนถึงด็อกเตอร์
และวันหนึ่งชายหนุ่มผู้นี้ได้กลับมาเยี่ยมบ้านเกิด ซึ่งบ้านของเขาอยู่อีกฟากหนึ่งของทะเลส าบสงขลา ต้องนั่งเรือแจวเพื่อ
ข้ามฝั่งไป ใช้เวลาเดินทางประมาณหนึ่งชั่ วโมงได้ เขานั่งเรือไปกับคุณลุงคนหนึ่ง ในขณะที่นั่งไปเขาก็ถามคุณลุงว่า…
เรือที่ติดเครื่องยนต์ไม่มีเหรอลุง?
ลุงตอบ ไม่มีหรอกหลาน ที่นี่มันบ้านนอก มันห่างไกลความเจริญ มีแต่เรือแจวนี่แหละ
โอ้ ช่างล้าสมัยมากเลยนะลุง โบราณมาก ที่อื่นเขาใช้เรือยนต์กันหมดแล้วนะลุง แต่ลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก
แล้วถ้าแจวไปส่งผมฝั่งโน้น ลุงคิดราคาผมเท่าไหร่ ?
ลุงคิดเอ็ง 80 บาท ไอหนุ่ม
โอเค..งั้นไปกันเลยครับลุง..
ในขณะที่ลุงกำลังแจวเรือ ชายหนุ่มนักเรียนดี ก รี จบจากนอกผู้นี้ ก็เล่าเรื่องราวความทันสมัยและความก้าวหน้า
ศิวิไลซ์ของอเมริกาต่างๆให้คุณลุงฟังว่า เมืองไทยเราเมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว มันช่างล้าสมัยเอามากๆ
ไม่รู้ว่าคนไทยอยู่กันได้ยังไง ทำไมไม่พัฒนาเลย ทำไมไม่ทำตามเขาให้ทัน แล้วเขาก็ถามลุงต่อว่า
ลุง..แล้วลุงใช้คอมพิวเตอร์ หรืออินเตอร์เน็ตเป็นมั้ย ??
คุณลุงตอบ ลุงไม่รู้จักหรอกไอหนุ่ม และลุงก็ใช้ไม่เป็นด้วย
โหลุง ลุงรู้ไหมว่าหากลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตลุงหายไปแล้ว 25 เปอร์เซ็นต์
แล้วลุงรู้ไหมว่า เศรษฐกิจของโลกตอนนี้เป็นยังไงบ้าง
ลุงตอบ ลุงไม่รู้หรอกไอหนุ่ม
เนี่ย ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้อีก ชีวิตของลุงก็หายไป 50 เปอร์เซ็นต์
ลุง..แล้วลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม? แล้วเรื่องดาวเทียมละลุงรู้ไหม?
ลุงไม่รู้หรอกหลานเอ๊ย.. ชีวิตของลุง ลุงรู้อยู่อย่ างเดียวว่าจะทำยังไงลุงถึงจะแจวเรือไปถึงฝั่งโน้นได้ !
ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้อีก ชีวิตของลุงก็หายไปแล้ว 75 เปอร์เซ็นต์นะลุง
คุณลุงได้ฟัง และนิ่งไปสักพัก พร้อมกับบอกชายหนุ่มต่อว่า
พอดีช่วงนั้นหน่ะ เกิดลมพ ายุพัดม าอย่ างแรง มีคลื่นลูกใหญ่มาก ท้องฟ้าก็มืดครึ้ม
นี่..พ่อหนุ่ม เอ็งเรียนหนังสือมาก็เยอะ จบด็อกเตอร์จากต่างประเทศเชียว ลุงอย ากถามอะไรเอ็งสักหน่อยได้ไหม?
ได้..แล้วลุงจะถามอะไรผมล่ะ?
เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม ?
ไม่เป็นหรอกลุง ชายหนุ่มผู้นั้นตอบ
งั้นก็แปลว่า ตอนนี้ชีวิตเอ็งก็กำลังจะหายไป 100 เปอร์เซ็นต์แล้วพ่อหนุ่มเอ้ย…
